Begeleidingskunde is de praktijkwetenschap die zich richt op het begeleiden van het leren en ontwikkelen van professionals ten behoeve van hun beroepsmatig functioneren, zowel individueel, in teamverband, als op organisatieniveau. De begeleidingskunde kent hiervoor een diversiteit aan vormen, zoals mentorschap en meestergezelrelaties, supervisie, coaching en (studie)loopbaanbegeleiding, training en teambegeleiding, organisatieconferenties en actieonderzoek. Kenmerkend voor de begeleidingskunde is een gecombineerde oriëntatie op de ontwikkeling van individuele professionals, samen met de gerichtheid op de ontwikkeling van de teams en organisaties waarin zij functioneren. Basaal in de begeleidingskunde is het uitgangspunt dat individueel leren en collectief leren in elkaar grijpen. 

Het Tijdschrift voor Begeleidingskunde draagt bij aan de ontwikkeling van dit vakgebied, door een publicatiemedium te bieden voor praktijkwetenschappers en reflecterende professionals. In dit blad brengt de redactie wetenschappers en professionals, denkers en doeners, vragers en aanbieders, opleiders en afnemers met elkaar in interactie. Doel is een standaard te ontwikkelen voor professionele begeleiding die zowel voldoet aan wetenschappelijke maatstaven en normatieve criteria, als aan eisen van praktische relevantie. 

Op deze manier wil het tijdschrift een bijdrage leveren aan het realiseren van de beleidsdoelen van de Landelijke Vereniging voor Supervisie en Coaching (LVSC), wat betreft de voortgaande professionalisering van haar leden en toekomstige leden in opleiding. Als richtinggevende waarde bij het vormgeven van het tijdschrift geldt voor de redactie dat zij de volle breedte van de diverse werkvelden en de niveaus waarop begeleidingskunde wordt beoefend aan het woord wil laten, en dat zij deze diverse gremia met elkaar in dialoog wil brengen. De redactie verwacht dat dergelijke ontmoetingen de ontwikkeling van het vakgebied voeden en dat zij de deskundigheid van de beroepsgroep bevorderen. Daarbij wordt gestreefd naar een combinatie van degelijkheid van de inhoud en leesbaarheid van de bijdragen. 

Het tijdschrift kent verschillende rubrieken die elk eigen richtlijnen en criteria hebben. 

• Kennis en Kunde. Overzichtsartikelen, conceptueel vernieuwende bijdragen en onderzoek. 
• Praktijk en Professie. Reflectie op praktijkvragen vanuit casuïstiek en methodiek. 
• Ontmoeting. Artikelen op basis van interviews. Vast rubrieksonderdeel is De Weg, waarin begeleidingskundigen die in het veld hun sporen verdiend hebben aan het woord komen. 
• Gelezen. Recensies en beschouwingen van literatuur. Om het hoofdartikel in interactie te brengen met mensen uit het werkveld, kan de redactie een auteur uitnodigen te reageren en te reflecteren op het boodschap, het perspectief of de relevantie.

Om het hoofdartikel in interactie te brengen met mensen uit het werkveld, kan de redactie een auteur uitnodigen te reageren en te reflecteren op het boodschap, het perspectief of de relevantie.

Het tijdschrift hanteert de voorkeursspelling volgens de Woordenlijst Nederlandse Taal (ofwel het Groene Boekje). Niet-courante vaktermen dienen uitgelegd te worden en niet-courante vreemde woorden dienen zoveel mogelijk door Nederlandse woorden te worden vervangen. Afkortingen worden vermeden. Wordt een bepaalde zaak of benaming gewoonlijk met een afkorting aangeduid, dan wordt bij eerste vermelding de naam voluit geschreven, met de afkorting er tussen haakjes achter. Daarna kan volstaan worden met de afkorting. Gestreefd wordt naar sekseneutraal taalgebruik. In cases en voorbeelden acteren daarbij zowel mannen als vrouwen, in alle rollen (dus bijvoorbeeld niet uitsluitend vrouwen in de rol van begeleide en mannen in de rol van begeleider).