De 'narrige' levenskunstenaar als begeleidingskundige. Hoe het ludieke kan bijdragen aan begeleidingskunst

Hoe kunnen ludieke middelen meer dan alleen als 'instrument' dienstbaar zijn aan het verkennen van wat er begeleidingskundig gezien op het spel staat? Hoe kan de clown het publiek anders dan vanuit geijkte verwachtingspatronen laten luisteren en zichzelf laten relativeren, zodat diepte in communiceren gehoord wordt?